قرارداد عدم افشا (Non-Disclosure Agreement یا به اختصار NDA) یک توافق‌نامه قانونی است که دو یا چند طرف آن را امضا می‌کنند تا از افشای اطلاعات حساس و محرمانه جلوگیری کنند. این قرارداد معمولاً در موقعیت‌هایی استفاده می‌شود که یک طرف به طرف دیگر اطلاعات مهم و خصوصی را در اختیار می‌گذارد، به‌طور معمول در زمینه‌های تجاری، تحقیقاتی، یا توسعه محصولات. هدف اصلی این قرارداد محافظت از اطلاعات محرمانه است تا از استفاده غیرمجاز یا افشای آنها به سایر افراد یا نهادها جلوگیری شود.
ویژگی‌های اصلی قرارداد عدم افشا:
- تعریف اطلاعات محرمانه: در قرارداد NDA، اطلاعاتی که باید از افشا شدن محافظت شوند به وضوح تعریف می‌شوند. این اطلاعات ممکن است شامل داده‌های تجاری، مالی، برنامه‌های توسعه، استراتژی‌ها، فهرست مشتریان، ایده‌ها و اختراعات و حتی کدهای نرم‌افزاری باشد.
- طرف‌های قرارداد: این قرارداد معمولاً میان دو طرف تنظیم می‌شود که یکی اطلاعات محرمانه را در اختیار طرف دیگر قرار می‌دهد. ممکن است در برخی مواقع به آن NDA دوطرفه (Mutual NDA) گفته شود که هر دو طرف اطلاعات محرمانه را به یکدیگر ارائه می‌دهند.
- مدت زمان محدودیت: قرارداد معمولاً مدت زمانی را مشخص می‌کند که طرف مقابل موظف به رعایت محرمانگی اطلاعات است. این مدت زمان ممکن است پس از پایان همکاری یا پروژه به اتمام برسد.
- محدودیت‌های استفاده از اطلاعات: قرارداد معمولاً مشخص می‌کند که اطلاعات فقط برای اهداف معین استفاده شوند و هیچ‌گونه استفاده شخصی یا تجاری غیرمجاز از آنها صورت نگیرد.
- مجازات‌های نقض قرارداد: در صورت نقض شرایط این قرارداد توسط یکی از طرفین، مجازات‌هایی برای فرد نقض‌کننده در نظر گرفته می‌شود. این مجازات‌ها می‌توانند شامل پرداخت جریمه، مسئولیت‌های حقوقی، یا سایر اقدامات قانونی باشند.
- استثنائات: اطلاعاتی که به طور عمومی در دسترس هستند یا قبلاً توسط طرف مقابل منتشر شده‌اند، معمولاً از محدوده اطلاعات محرمانه مستثنی می‌شوند.
کاربردهای قرارداد عدم افشا:
- همکاری‌های تجاری: در هنگام برگزاری مذاکرات برای همکاری‌های تجاری، شرکت‌ها می‌خواهند از افشای اطلاعات حساس خود مانند استراتژی‌ها یا ایده‌های جدید جلوگیری کنند.
- توسعه فناوری و تحقیق و توسعه: هنگام به اشتراک‌گذاری فناوری‌های جدید، اختراعات یا اطلاعات حساس بین شرکای تحقیقاتی و توسعه‌دهندگان، از این قرارداد استفاده می‌شود.
- قراردادهای استخدامی: در قراردادهای استخدام، کارفرمایان ممکن است از کارمندان خود بخواهند که اطلاعات حساس شرکت را محرمانه نگه دارند.
- مذاکرات فروش یا خرید: در مواردی که یک طرف قصد خرید یا فروش دارایی‌ها یا شرکت‌ها را دارد، ممکن است برای حفاظت از اطلاعات مالی و تجاری این قرارداد لازم باشد.
انواع قرارداد عدم افشا:
- NDA یک‌طرفه (Unilateral NDA): زمانی که فقط یک طرف اطلاعات محرمانه را فاش می‌کند و طرف دیگر موظف به حفظ محرمانگی است.
- NDA دوطرفه (Mutual NDA): زمانی که هر دو طرف اطلاعات محرمانه را به یکدیگر فاش می‌کنند و هر دو طرف موظف به حفظ محرمانگی هستند.
اهمیت قرارداد عدم افشا:
قرارداد عدم افشا یک ابزار حیاتی برای حفاظت از اطلاعات حساس و تجاری است. این قرارداد از نظر قانونی باعث می‌شود که طرفین در برابر افشای اطلاعات و سوءاستفاده از آنها مسئول باشند و در صورت نقض تعهدات خود، به مجازات‌های قانونی و جبران خسارت‌های مالی برخورد کنند.
