استاندارد ISO/IEC 42001 چارچوبی را برای سیستم‌های مدیریت هوش مصنوعی (AIMS) ارائه می‌دهد که به سازمان‌ها کمک می‌کند تا سیستم‌های هوش مصنوعی را به طور مسئولانه، قابل اعتماد و با در نظر گرفتن اصول اخلاقی توسعه، استقرار و استفاده کنند.
این استاندارد بر اساس چرخه Plan-Do-Check-Act (PDCA) بنا شده و الزاماتی را برای موارد زیر تعیین می‌کند:
- حکمرانی و رهبری: تعیین خط مشی و اهداف هوش مصنوعی
اختصاص منابع و ایجاد ساختار سازمانی مناسب برای مدیریت هوش مصنوعی
تعیین ذینفعان کلیدی و نقش ها و مسئولیت های آنها
تضمین تعهد مدیریت ارشد به AIMS - مدیریت ریسک و فرصت: شناسایی خطرات و فرصت های مرتبط با سیستم های هوش مصنوعی
ارزیابی احتمال و شدت هر خطر و فرصت
تدوین اقداماتی برای کاهش خطرات و بهره برداری از فرصت ها
نظارت و به روز رسانی ارزیابی ریسک به طور منظم - طراحی و توسعه: ایجاد فرآیندهایی برای طراحی و توسعه ایمن و قابل اعتماد سیستم های هوش مصنوعی
در نظر گرفتن اصول اخلاقی و الزامات قانونی در طول فرآیند طراحی
پیاده سازی اقدامات امنیتی مناسب برای محافظت از سیستم های هوش مصنوعی
تضمین شفافیت و قابلیت توضیح الگوریتم های هوش مصنوعی - استقرار و عملیات: استقرار سیستم های هوش مصنوعی مطابق با فرآیندهای تعریف شده
نظارت بر عملکرد سیستم های هوش مصنوعی در محیط عملیاتی
اطمینان از اینکه سیستم های هوش مصنوعی مطابق با خط مشی و اهداف هوش مصنوعی سازمان عمل می کنند
مدیریت داده ها و حریم خصوصی به طور موثر - عملکرد و بهبود مستمر: نظارت بر اثربخشی AIMS
ممیزی AIMS به طور منظم
شناسایی فرصت هایی برای بهبود AIMS
انجام اقدامات اصلاحی و پیشگیرانه
مستندسازی و نگهداری سوابق مربوط به AIMS
پیاده‌سازی ISO/IEC 42001 به سازمان‌ها کمک می‌کند تا:
خطرات مرتبط با هوش مصنوعی را کاهش دهند.
اعتماد ذینفعان را افزایش دهند.
با الزامات قانونی و مقرراتی مطابقت داشته باشند.
نوآوری مسئولانه هوش مصنوعی را ترویج کنند.
کارایی و بهره‌وری عملیاتی را افزایش دهند.
یک فرهنگ هوش مصنوعی مسئول ایجاد کنند.