فرایند دانش بنیان شدن چیست؟
فرایند دانشبنیان شدن به مجموعه اقداماتی اطلاق میشود که یک شرکت یا سازمان باید برای تبدیل شدن به یک شرکت دانشبنیان و استفاده از دانش و فناوریهای پیشرفته در محصولات، خدمات یا فرایندهای خود انجام دهد. این فرایند معمولاً به دنبال هدف استفاده بهینه از تحقیقات علمی، نوآوری و فناوری در جهت تولید محصولات یا خدمات با ارزش افزوده بالاتر است. در ایران، این فرایند معمولاً شامل مراحل خاصی است که در ادامه به طور کلی توضیح میدهم:
۱. ایجاد بستر علمی و تحقیقاتی
- تحقیق و توسعه (R&D): اولین قدم برای دانشبنیان شدن، سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه است. سازمانها باید به انجام تحقیقات و توسعه فناوریهای نوین پرداخته و بر پایه این تحقیقات، محصول یا خدمت جدیدی ایجاد کنند.
- ارتباط با دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی: همکاری با مراکز علمی و دانشگاهها برای استفاده از پژوهشهای جدید و توسعه فناوری در راستای تولید محصولات یا خدمات علمی ضروری است.
۲. ایجاد تیمهای متخصص
- تیمهای تخصصی: شرکتهای دانشبنیان معمولاً باید تیمهای تخصصی از پژوهشگران، مهندسان، و متخصصان فناوری ایجاد کنند. این تیمها مسئول تحقیق، توسعه و نوآوری در محصولات یا خدمات خواهند بود.
- ایجاد شبکه ارتباطی با نخبگان: شرکتهای دانشبنیان به جذب و نگهداری استعدادها و نخبگان علمی نیاز دارند. این امر به ارتقاء سطح علمی و تخصصی سازمان کمک میکند.
۳. مستندسازی و ثبت مالکیت فکری
- ثبت اختراعات و نوآوریها: یکی از جنبههای کلیدی شرکتهای دانشبنیان، حفظ حقوق مالکیت فکری است. ثبت پتنتها، علائم تجاری و کپیرایتها به عنوان مستندات قانونی برای نوآوریها و دستاوردها ضروری است.
- استفاده از حمایتهای قانونی: ثبت اختراعات و نوآوریها میتواند به شرکتها در تأمین منابع مالی، جذب سرمایهگذاران و ایجاد برند معتبر کمک کند.
۴. ایجاد مدل کسبوکار مبتنی بر نوآوری
- مدل کسبوکار جدید: شرکتهای دانشبنیان باید مدلهای کسبوکار مبتنی بر نوآوری ایجاد کنند که به تولید و تجاریسازی محصولات یا خدمات علمی و فناوری منجر شود. این مدل باید قابلیت مقیاسپذیری، سودآوری و توسعه بازار را داشته باشد.
- توسعه محصولات و خدمات جدید: شرکتها باید بتوانند محصولات و خدماتی بر اساس دانش و فناوریهای نوین تولید کنند که در بازار دارای ارزش افزوده بالا و قابلیت رقابتپذیری باشند.
۵. حصول مجوزهای دانشبنیان
- اخذ گواهینامههای رسمی: در بسیاری از کشورها، از جمله ایران، شرکتها باید برای تبدیل شدن به شرکتهای دانشبنیان، از ستاد توسعه فناوریهای دانشبنیان و دیگر نهادهای مربوطه مجوزهای رسمی دریافت کنند.
- مشخص کردن فعالیتهای دانشبنیان: برای دریافت این مجوزها، شرکتها باید اثبات کنند که فعالیتهای آنها در راستای نوآوری و استفاده از دانش و فناوریهای پیشرفته است.
۶. جذب سرمایه و تأمین مالی
- سرمایهگذاری و حمایتهای مالی: شرکتهای دانشبنیان معمولاً نیاز به سرمایهگذاریهای ابتدایی برای تحقیقات، توسعه محصول و تجاریسازی دارند. استفاده از منابع مالی مانند سرمایهگذاری خطرپذیر، وامهای دولتی و حمایتهای مالی از طریق نهادهای مختلف میتواند به این شرکتها کمک کند.
- حمایتهای مالی دولتی: بسیاری از کشورها از جمله ایران، برای حمایت از شرکتهای دانشبنیان تسهیلات مالی و حمایتی مختلف مانند معافیتهای مالیاتی، گرانتها و تسهیلات وام کمبهره ارائه میدهند.
۷. بازاریابی و تجاریسازی محصولات دانشبنیان
- ایجاد بازار برای محصولات نوآورانه: یکی از چالشهای مهم در فرایند دانشبنیان شدن، تجاریسازی محصولات است. پس از تحقیق و توسعه، شرکتها باید بتوانند محصولاتی تولید کنند که در بازار هدف به فروش برسند.
- بازاریابی نوآورانه: استفاده از روشهای بازاریابی دیجیتال، تبلیغات آنلاین و برگزاری رویدادهای مرتبط با فناوری برای معرفی محصولات به بازار میتواند به تجاریسازی محصولات دانشبنیان کمک کند.
۸. ارزیابی و بهبود مستمر
- ارزیابی عملکرد: برای موفقیت در فرایند دانشبنیان شدن، سازمانها باید به طور مداوم عملکرد خود را ارزیابی کرده و نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کنند.
- بهبود مستمر: بهبود مستمر فرآیندها، محصولات و خدمات از اصول اساسی در شرکتهای دانشبنیان است تا بتوانند در بازار رقابتی باقی بمانند و به نوآوریهای بیشتری دست یابند.
فرایند دانشبنیان شدن یک مسیر پیچیده و چندمرحلهای است که از تحقیق و توسعه، ایجاد تیمهای تخصصی، ثبت مالکیت فکری، جذب سرمایه، تجاریسازی محصولات و دریافت مجوزهای مربوطه تشکیل میشود. موفقیت در این فرایند نیازمند بهکارگیری نوآوری، توسعه مداوم و انطباق با تغییرات فناوری است. شرکتهایی که در این مسیر پیشروی میکنند، میتوانند در بازار رقابتی باقی بمانند و سهم بزرگی از صنعتهای مرتبط را در دست بگیرند.