آخرین اخبار ILAC

پیامی از رییس سازمان ILAC
اعتماد به زندگی ما از انجام کارهای روال روزانه و فعالیت های منظم ما در تمام جنبه های زندگی به دست می آید. مسائل مهم و سیستمی وجود دارد که نیاز به ارزیابی و به ویژه اعمال تغییرات دارد.

یکی از تغییرات اخیر و بسیار مهم برای ILAC، خداحافظی دبیرخانه قبلی در پایان سال 2023 بود. کارکنان به رهبری آنت دیور، وزیر سابق، و هماهنگ کننده ارشد شارون کلی، سال ها با کارایی حرفه ای با ما کار کردند.

همچنین مایلم به اعضای دبیرخانه جدید ILAC که در ایجاد تداوم حرفه ای و پایدار به ILAC نقش دارند، خوش آمد بگویم و قدردانی ویژه خود را اعلام کنم.

خوشحالم که در نوامبر 2023 رو در رو ملاقات کردیم. شکی نیست که این جلسات روندها را سرعت می بخشد. همانطور که توافق شد، سالی یک بار به صورت مجازی ملاقات خواهیم کرد (جلسات نیمه سال 2024) و سپس جلسات پاییز و نشست ILAC GA رو در رو برگزار می شود. امسال این جلسات برای 1 تا 10 اکتبر در برلین برنامه ریزی شده اند. جزئیات بیشتر به محض در دسترس قرار گرفتن در اختیار اعضا و علاقمندان قرار خواهد گرفت.

هنوز بسیاری از مسائل مهم وجود دارد که باید حل شود، قبل از اینکه بتوانیم فرآیند تأسیس یک سازمان بین المللی را که با اعتبارسنجی و صدور گواهینامه سروکار دارد، تکمیل کنیم. ما باید تغییرات لازم را در چارچوب الزامات قانونی برای ثبت آتی سازمان جدید در نیوزلند ایجاد کنیم، آخرین دور نظرات اعضا در مورد پیش نویس قانون اساسی و قوانین کلی GLOBAC به طور کامل بررسی و سپس به کمیته راهبری ناظر ارسال خواهد شد و درباره پروژه و کمیته اجرایی مشترک IAF و ILAC برای ارزیابی تصمیم گیری میشود. هدف ما رای دادن به پیش نویس های بازنگری شده اسناد اصلی قبل از مجمع عمومی مشترک IAF/ILAC در برلین است.

ما که داوطلب مشارکت در مدیریت سازمان هستیم، ارتباط مستقیم و مشارکت فعالمان را با سازمان های بین المللی که با آنها تفاهم نامه امضا کرده ایم، حفظ می کنیم. به همین منظور، در چند ماه گذشته تفاهم نامه موجود بین ILAC، IAF و OIML را دوباره امضا کردم. تفاهم نامه جدیدی با فدراسیون بین المللی مقامات اسب سواری (IFHA) در حال نهایی شدن است تا روابط دیرینه ما را رسمی کند.

در پایان، با نزدیک شدن به روز جهانی اعتباربخشی (9 ژوئن 2024)، ما به عنوان اعضای ILAC می توانیم احساس مثبتی داشته باشیم که با پذیرش تشکیل سازمان جدید، در واقع “توانمندسازی فردا و شکل دادن به آینده” برای اطمینان از بهبود کارایی، توسعه هستیم. و افزایش فعالیت ما در سراسر جهان توسط افراد حرفه ای، به نفع به رسمیت شناختن بین المللی اعتبار.

ILAC سازمانی بین‌المللی برای نهادهای اعتباربخشی


ILAC سازمانی بین‌المللی برای نهادهای اعتباربخشی است که مطابق با ISO/IEC 17011 فعالیت می‌کند و درگیر اعتبارسنجی نهادهای ارزیابی انطباق از جمله آزمایشگاه‌های کالیبراسیون (با استفاده از ISO/IEC 17025)، آزمایشگاه‌های آزمایش (با استفاده از ISO/IEC 17025)، آزمایشگاه‌های تست پزشکی با استفاده از ISO 15189)، نهادهای بازرسی (با استفاده از ISO/IEC 17020)، ارائه دهندگان تست مهارت (با استفاده از ISO/IEC 17043) و تولیدکنندگان مواد مرجع (با استفاده از ISO 17034).

اعتبارسنجی عبارت است از ارزیابی مستقل نهادهای ارزیابی انطباق در برابر استانداردهای شناخته شده برای انجام فعالیت های خاص برای اطمینان از بی طرفی و شایستگی آنها. از طریق استفاده از استانداردهای ملی و بین المللی، دولت، تهیه کنندگان و مصرف کنندگان می توانند به کالیبراسیون و نتایج آزمایش، گزارش های بازرسی و گواهینامه های ارائه شده اطمینان داشته باشند.

نهادهای اعتباربخشی در بسیاری از اقتصادها با هدف اصلی حصول اطمینان از اینکه نهادهای ارزیابی انطباق تحت نظارت یک نهاد معتبر هستند، تأسیس شده‌اند. نهادهای اعتباربخشی که به عنوان صلاحیت ارزیابی شده اند، ترتیبات منطقه ای و بین المللی را برای نشان دادن صلاحیت خود امضا می کنند. این نهادهای اعتباربخشی سپس نهادهای ارزیابی انطباق را با استانداردهای مربوطه ارزیابی و اعتبار می دهند.

این ترتیبات از ارائه خدمات محلی یا ملی مانند تامین غذای سالم و آب آشامیدنی سالم، تامین انرژی، ارائه مراقبت های بهداشتی و اجتماعی یا حفظ محیطی بدون آلودگی حمایت می کند. علاوه بر این، ترتیبات، پذیرش محصولات و خدمات را در سراسر مرزهای ملی افزایش می‌دهد و در نتیجه چارچوبی برای حمایت از تجارت بین‌المللی از طریق حذف موانع فنی ایجاد می‌کند.

ترتیبات بین‌المللی توسط ILAC در زمینه‌های کالیبراسیون، آزمایش، تست پزشکی، بازرسی، ارائه‌دهندگان تست مهارت و اعتبارسنجی تولیدکنندگان مواد مرجع و IAF در زمینه‌های سیستم‌های مدیریت، محصولات، خدمات، پرسنل و سایر برنامه‌های مشابه ارزیابی انطباق مدیریت می‌شوند. هر دو سازمان، ILAC و IAF، با هم کار می کنند و تلاش های خود را برای ارتقای اعتبار و ارزیابی انطباق در سراسر جهان هماهنگ می کنند.

ترتیبات منطقه ای توسط نهادهای همکاری منطقه ای شناخته شده که در هماهنگی با ILAC و IAF کار می کنند، مدیریت می شوند. همکاری های منطقه ای شناخته شده نیز در کمیته های اجرایی ILAC و IAF نمایندگی می شوند. ILAC با نهادهای همکاری منطقه ای درگیر در اعتباربخشی، به ویژه EA در اروپا، APAC در آسیا-اقیانوسیه، IAAC در قاره آمریکا، AFRAC در آفریقا، SADCA در آفریقای جنوبی، و ARAC در منطقه عربی همکاری نزدیکی دارد.

تاریخچه
ILAC ابتدا به عنوان یک کنفرانس آغاز به کار کرد که در 24-28 اکتبر 1977 در کپنهاگ، دانمارک با هدف توسعه همکاری های بین المللی برای تسهیل تجارت از طریق ارتقای پذیرش نتایج آزمون و کالیبراسیون معتبر برگزار شد.

در سال 1996، ILAC یک همکاری رسمی با منشور برای ایجاد شبکه ای از موافقت نامه های به رسمیت شناختن متقابل بین نهادهای اعتباربخشی شد.

در سال 2000، 36 عضو کامل ILAC متشکل از نهادهای تایید صلاحیت آزمایشگاهی از 28 اقتصاد در سراسر جهان، توافقنامه شناسایی متقابل ILAC (ILAC MRA) را در واشنگتن دی سی امضا کردند تا پذیرش آزمون های فنی و داده های کالیبراسیون برای کالاهای صادراتی را ارتقا دهند. ILAC MRA برای آزمایشگاه های کالیبراسیون و آزمایش در 31 ژانویه 2001 به اجرا درآمد.

ILAC MRA سپس در اکتبر 2012 تمدید شد تا شامل اعتباربخشی نهادهای بازرسی شود. در ماه مه 2019، شامل اعتباربخشی ارائه دهندگان تست مهارت و در ماه مه 2020 برای اعتباربخشی تولید کنندگان مواد مرجع، تمدید شد.

ILAC یا International Laboratory Accreditation Cooperation، یک سازمان بین‌المللی است که هدف آن ارتقاء و هماهنگی در زمینه اعتبارسنجی آزمایشگاه‌ها و سازمان‌های ممیزی است. ILAC استانداردها و اصولی را برای اعتبارسنجی آزمایشگاه‌ها و سازمان‌های متصدی تست و بازرسی تدوین کرده است تا از دقت، صحت و سازگاری نتایج آزمون‌ها و گواهی‌نامه‌های صادر شده اطمینان حاصل کند.

اهداف ILAC:
  1. ایجاد و نگهداری یک سیستم جهانی اعتبارسنجی:
    • ILAC هدف دارد که سیستم‌های اعتبارسنجی در سطح جهانی هماهنگ و استاندارد شده باشند. این به سازمان‌ها و آزمایشگاه‌ها این امکان را می‌دهد که نتایج آزمون‌های خود را در سطح بین‌المللی قابل قبول و معتبر نگه دارند.
  2. تضمین کیفیت و انطباق با استانداردها:
    • ILAC به ارائه راهنماهایی برای ارزیابی و اعتبارسنجی آزمایشگاه‌ها و سازمان‌های بازرسی و ممیزی می‌پردازد. این شامل بررسی انطباق با استانداردهای بین‌المللی نظیر ISO/IEC 17025 (استاندارد برای آزمایشگاه‌ها) و ISO/IEC 17021 (استاندارد برای سازمان‌های صدور گواهی) است.
  3. پشتیبانی از توافق‌نامه‌های توافق‌نامه‌های چندجانبه (MLA):
    • ILAC از توافق‌نامه‌های چندجانبه (MLA) حمایت می‌کند که به سازمان‌های اعتباربخشی و آزمایشگاه‌های بین‌المللی اجازه می‌دهد تا نتایج و گواهی‌نامه‌ها را به رسمیت بشناسند و پذیرفته شده در سطح جهانی باشند.
نقش ILAC در اعتبارسنجی:
  1. اعتبارسنجی آزمایشگاه‌ها و سازمان‌ها:
    • ILAC به سازمان‌های اعتباربخشی و آزمایشگاه‌ها کمک می‌کند تا با پیروی از استانداردهای بین‌المللی، خدمات و فرآیندهای خود را معتبر سازند. این شامل ارزیابی کیفیت و دقت نتایج آزمون‌ها و بازرسی‌ها می‌شود.
  2. توسعه و انتشار مستندات و راهنماها:
    • ILAC مستندات، راهنماها و دستورالعمل‌هایی را منتشر می‌کند که به آزمایشگاه‌ها و سازمان‌های اعتباربخشی کمک می‌کند تا بهترین شیوه‌ها را دنبال کنند و انطباق با استانداردها را حفظ کنند.
  3. پشتیبانی از توافق‌نامه‌های بین‌المللی:
    • با حمایت از توافق‌نامه‌های MLA، ILAC به تسهیل پذیرش متقابل نتایج آزمون و گواهی‌نامه‌ها در سطح جهانی کمک می‌کند. این توافق‌نامه‌ها به سازمان‌ها این امکان را می‌دهند که به طور جهانی اعتبار داشته باشند و نتایج آزمایش‌ها را در کشورهای مختلف به رسمیت بشناسند.
استانداردهای کلیدی تحت ILAC:
  1. ISO/IEC 17025:
    • این استاندارد برای آزمایشگاه‌ها و مراکز تست تعیین می‌کند که چگونه باید عملکرد خود را ارزیابی کنند و نتایج آزمون‌ها و کالیبراسیون‌ها را تضمین کنند.
  2. ISO/IEC 17021:
    • این استاندارد برای سازمان‌های صدور گواهی سیستم‌های مدیریت است که باید ارزیابی‌ها و ممیزی‌های سیستم‌های مدیریتی را انجام دهند.
  3. ISO/IEC 17020:
    • این استاندارد برای سازمان‌های بازرسی است که برای انجام بازرسی‌ها و ارزیابی‌های مختلف در زمینه‌های صنعتی و تجاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مزایای عضویت در ILAC:
  1. اعتبار جهانی:
    • عضویت در ILAC به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که نتایج آزمون‌ها و گواهی‌نامه‌های خود را در سطح جهانی پذیرفته شده و معتبر سازند.
  2. دسترسی به منابع و راهنماها:
    • سازمان‌ها از منابع، مستندات و راهنماهای ILAC بهره‌مند می‌شوند که به بهبود کیفیت و عملکرد کمک می‌کند.
  3. پشتیبانی از هم‌افزایی بین‌المللی:
    • ILAC به سازمان‌ها و آزمایشگاه‌ها کمک می‌کند تا در زمینه‌های مختلف با یکدیگر همکاری کرده و استانداردهای بین‌المللی را پیاده‌سازی کنند.

ILAC یک سازمان بین‌المللی است که به ارتقاء هماهنگی و استانداردسازی در زمینه اعتبارسنجی آزمایشگاه‌ها و سازمان‌های ممیزی کمک می‌کند. با استفاده از استانداردهای بین‌المللی و پشتیبانی از توافق‌نامه‌های MLA، ILAC به سازمان‌ها این امکان را می‌دهد که نتایج آزمون‌ها و گواهی‌نامه‌های خود را در سطح جهانی معتبر و قابل پذیرش سازند.

سناریو نویسی چیست؟

سناریونویسی فرآیندی است که در آن یک سناریو یا داستان احتمالی برای آینده یا یک وضعیت خاص ایجاد می‌شود. این ابزار معمولاً برای پیش‌بینی، تحلیل و بررسی آینده‌های مختلف، برنامه‌ریزی استراتژیک، مدیریت ریسک یا حتی در تولید محتوای هنری و رسانه‌ای استفاده می‌شود. سناریونویسی به افراد و سازمان‌ها کمک می‌کند تا با دیدگاه‌های مختلف به وضعیت‌های آینده نگاه کنند و آمادگی بیشتری برای مواجهه با تغییرات داشته باشند.

انواع کاربردهای سناریونویسی:
  1. برنامه‌ریزی استراتژیک:
    • در کسب‌وکارها و سازمان‌ها، سناریونویسی ابزاری است که به مدیریت کمک می‌کند آینده‌های مختلفی را برای تصمیم‌گیری‌های استراتژیک در نظر بگیرد. این به مدیران کمک می‌کند تا تصمیمات بهتری بگیرند و برای شرایط مختلف، مانند تغییرات بازار یا بحران‌های اقتصادی، آماده باشند.
  2. تحلیل و مدیریت ریسک:
    • سناریونویسی به شناسایی و مدیریت ریسک‌ها کمک می‌کند. برای مثال، شرکت‌ها می‌توانند سناریوهای مختلفی مثل بحران اقتصادی، تغییرات قوانین یا ورود یک رقیب قوی به بازار را تحلیل کنند و برنامه‌هایی برای مقابله با این شرایط طراحی کنند.
  3. آموزش و یادگیری:
    • در حوزه آموزش، سناریونویسی برای شبیه‌سازی وضعیت‌های واقعی استفاده می‌شود. دانشجویان یا مدیران از طریق سناریوهای مختلف یاد می‌گیرند که چگونه در موقعیت‌های خاص تصمیم‌گیری کنند و با چالش‌ها مقابله کنند.
  4. سناریونویسی در داستان‌نویسی و فیلم‌نامه‌نویسی:
    • در دنیای هنر، سناریونویسی یا فیلم‌نامه‌نویسی برای خلق داستان‌ها و دیالوگ‌های شخصیت‌ها استفاده می‌شود. در اینجا، نویسنده به طراحی موقعیت‌ها، شخصیت‌ها و داستان‌هایی که در آن‌ها رخ می‌دهند، می‌پردازد.
مراحل اصلی سناریونویسی:
  1. شناسایی مسئله یا موضوع اصلی:
    • ابتدا باید موضوع یا سوالی که قرار است مورد بررسی قرار گیرد، شفاف شود. برای مثال، یک شرکت ممکن است بخواهد بداند که چگونه تغییرات اقتصادی آینده می‌تواند بر کسب‌وکارشان تأثیر بگذارد.
  2. تحلیل محیط و جمع‌آوری اطلاعات:
    • در این مرحله، عوامل کلیدی که ممکن است بر مسئله تأثیر بگذارند شناسایی و تحلیل می‌شوند. این عوامل می‌توانند سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، تکنولوژیک یا محیطی باشند. جمع‌آوری داده‌های موجود در این مرحله ضروری است.
  3. طراحی سناریوهای مختلف:
    • بر اساس اطلاعات جمع‌آوری شده، چندین سناریو ممکن طراحی می‌شود. هر سناریو به شکلی متفاوت به مسئله نگاه می‌کند. این سناریوها معمولاً شامل یک سناریو خوش‌بینانه (مثبت)، یک سناریو بدبینانه (منفی) و یک سناریو میان‌مدت (واقع‌گرایانه) هستند.
  4. تحلیل و ارزیابی سناریوها:
    • بعد از طراحی سناریوها، هر کدام مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. سازمان‌ها یا افراد بررسی می‌کنند که هر سناریو چه پیامدهایی می‌تواند داشته باشد و چه اقداماتی باید در هر حالت انجام شود.
  5. تدوین برنامه عملیاتی:
    • بر اساس تحلیل سناریوها، یک برنامه عملیاتی تهیه می‌شود که در هر یک از سناریوها، راهبردهای متفاوتی ارائه می‌دهد. این برنامه به سازمان‌ها کمک می‌کند که برای هر وضعیت آماده باشند.
نمونه‌ای از کاربرد سناریونویسی:

فرض کنیم یک شرکت خودروسازی بخواهد برای آینده بازار خودروهای برقی برنامه‌ریزی کند. این شرکت می‌تواند سه سناریو را بررسی کند:

  1. سناریوی خوش‌بینانه: تقاضا برای خودروهای برقی به شدت افزایش می‌یابد. این شرکت باید تولید را افزایش دهد و روی توسعه تکنولوژی‌های جدید متمرکز شود.
  2. سناریوی بدبینانه: تغییرات قوانین دولتی باعث کاهش تقاضا برای خودروهای برقی می‌شود. شرکت باید بر کاهش هزینه‌ها و بازاریابی بهتر تمرکز کند تا در بازار باقی بماند.
  3. سناریوی میان‌مدت: رشد بازار خودروهای برقی تدریجی است. شرکت باید برنامه‌ای تدریجی برای افزایش تولید داشته باشد و در عین حال بهینه‌سازی محصولات فعلی را نیز در نظر بگیرد.

مزایای سناریونویسی:
  • آمادگی برای عدم قطعیت‌ها: سناریونویسی به سازمان‌ها کمک می‌کند تا برای وضعیت‌های غیرقابل پیش‌بینی آماده باشند.
  • بهبود تصمیم‌گیری: با استفاده از سناریوهای مختلف، تصمیم‌گیرندگان می‌توانند به طور کامل‌تری از پیامدهای تصمیمات خود آگاه شوند.
  • کاهش ریسک: شناسایی و آماده‌سازی برای ریسک‌های مختلف باعث می‌شود که تأثیرات منفی آن‌ها کاهش یابد.

سناریونویسی فرآیندی خلاقانه و تحلیلی است که به افراد و سازمان‌ها کمک می‌کند تا به شکل جامع‌تر و آگاهانه‌تر به آینده نگاه کنند. این فرآیند امکان تحلیل و آماده‌سازی برای آینده‌های مختلف را فراهم می‌کند و در نهایت منجر به تصمیم‌گیری بهتر و مدیریت موثرتر می‌شود.

نقش سناریو نویسی در تقویت تفکر استراتژیک

سناریو مجموعه‌ای از روایت‌ها یا داستان‌های احتمالی است که به بررسی وضعیت‌های آینده می‌پردازد. هر سناریو نمایشی از یک وضعیت مشخص در آینده است که بر اساس روندها، متغیرها و تصمیمات مختلف توسعه می‌یابد. هدف سناریو این است که آینده‌های مختلف را تصویر کند و افراد یا سازمان‌ها را برای مواجهه با این آینده‌ها آماده کند. سناریوها معمولاً با تمرکز بر عوامل کلیدی مانند تغییرات اقتصادی، تکنولوژی، سیاست و محیط زیستی ایجاد می‌شوند.

سناریوها معمولاً در سه نوع طراحی می‌شوند:

  1. سناریوی خوش‌بینانه: بهترین حالت ممکن که نتایج مطلوب و مثبت را پیش‌بینی می‌کند.
  2. سناریوی بدبینانه: بدترین حالت ممکن که نتایج منفی و بحران‌ها را به تصویر می‌کشد.
  3. سناریوی واقع‌گرایانه: حالت میان‌مدت که احتمالی‌ترین مسیر آینده را بررسی می‌کند.
نقش سناریونویسی در تقویت تفکر استراتژیک

سناریونویسی ابزاری بسیار مؤثر برای تقویت تفکر استراتژیک است، زیرا به مدیران و تصمیم‌گیرندگان کمک می‌کند تا به آینده با نگرش‌های گسترده و متنوع نگاه کنند. این فرآیند به بهبود تصمیم‌گیری، شناسایی ریسک‌ها و فرصت‌ها و همچنین تطابق با تغییرات محیطی کمک می‌کند.

نقش‌های کلیدی سناریونویسی در تقویت تفکر استراتژیک عبارتند از:

1. گسترش دیدگاه‌ها و افق‌های ذهنی
  • سناریونویسی تفکر استراتژیک را تقویت می‌کند زیرا به مدیران کمک می‌کند تا از نگاه یک‌جانبه و تمرکز بر وضعیت فعلی فراتر بروند. با بررسی چندین سناریوی مختلف، افراد به جای تمرکز بر یک مسیر مشخص، به آینده‌های متفاوت فکر می‌کنند و یاد می‌گیرند چگونه برای هر یک از این آینده‌ها آماده باشند.
2. مدیریت عدم قطعیت‌ها
  • یکی از ویژگی‌های کلیدی تفکر استراتژیک، توانایی مدیریت عدم قطعیت و ابهام است. سناریونویسی به مدیران امکان می‌دهد که عدم قطعیت‌ها و پیامدهای ناشناخته را با دقت بیشتری ارزیابی کنند و تصمیمات خود را بر اساس چندین حالت ممکن تنظیم کنند.
3. شناسایی ریسک‌ها و فرصت‌ها
  • با طراحی و بررسی سناریوهای مختلف، می‌توان فرصت‌ها و تهدیدهای احتمالی را شناسایی کرد. این امر به تصمیم‌گیرندگان کمک می‌کند تا از فرصت‌ها بهره‌برداری کنند و برای مقابله با ریسک‌ها برنامه‌ریزی کنند.
4. بهبود تصمیم‌گیری استراتژیک
  • تفکر استراتژیک مستلزم تصمیم‌گیری‌های هوشمندانه بر اساس شرایط مختلف است. سناریونویسی به تصمیم‌گیرندگان امکان می‌دهد تا تاثیرات احتمالی هر تصمیم را در شرایط مختلف بررسی کنند و بهترین راهکارها را برای هر وضعیت انتخاب کنند.
5. ارتقای انعطاف‌پذیری
  • سازمان‌هایی که از سناریونویسی استفاده می‌کنند، اغلب انعطاف‌پذیری بیشتری دارند، زیرا به جای وابستگی به یک مسیر واحد، برای چندین مسیر احتمالی آماده هستند. این امر به آن‌ها کمک می‌کند تا در برابر تغییرات سریع بازار یا شرایط غیرمنتظره، واکنش بهتری نشان دهند.
6. تقویت همکاری و همفکری تیمی
  • سناریونویسی معمولاً به صورت گروهی انجام می‌شود و به تعامل و همفکری بین اعضای تیم منجر می‌شود. این فرایند باعث بهبود تبادل ایده‌ها و افزایش همکاری تیمی می‌شود و در نتیجه استراتژی‌های بهتری تدوین می‌شود.
7. توسعه دیدگاه بلندمدت
  • تفکر استراتژیک نیازمند تمرکز بر آینده است. سناریونویسی افراد را ترغیب می‌کند تا به جای تمرکز بر مسائل کوتاه‌مدت، به نتایج بلندمدت و آینده‌نگری توجه کنند و برای آینده‌های مختلف برنامه‌ریزی کنند.

سناریو مجموعه‌ای از وضعیت‌های احتمالی آینده است که به تحلیل شرایط مختلف و نتایج ممکن کمک می‌کند. سناریونویسی در تقویت تفکر استراتژیک نقش حیاتی دارد زیرا دیدگاه‌های مختلفی از آینده را بررسی می‌کند، ریسک‌ها و فرصت‌ها را شناسایی می‌کند و به تصمیم‌گیرندگان کمک می‌کند تا با عدم قطعیت‌ها به شکلی موثرتر برخورد کنند. با استفاده از این روش، سازمان‌ها می‌توانند در مسیرهای مختلف موفقیت را هدف‌گذاری کنند و انعطاف‌پذیری و آماده‌سازی بهتری برای مواجهه با چالش‌های آینده داشته باشند.

ارتباط سناریونویسی و ایزو

هرچند ایزو و سناریونویسی به موضوعات مختلفی پرداخته‌اند، اما این دو ابزار می‌توانند به شکلی هماهنگ با هم کار کنند تا سازمان‌ها عملکرد بهتری داشته باشند.

1. استفاده از سناریونویسی برای اجرای ایزو:
  • هنگامی که یک سازمان قصد دارد استانداردهای ایزو را پیاده‌سازی کند (مثلاً ایزو 9001 برای مدیریت کیفیت)، می‌تواند از سناریونویسی به عنوان ابزاری برای شناسایی موانع و فرصت‌های احتمالی استفاده کند. به عنوان مثال، سناریوهای مختلف می‌توانند نشان دهند که چگونه تغییرات در بازار یا فناوری ممکن است بر توانایی سازمان در اجرای استانداردهای ایزو تأثیر بگذارند.
2. مدیریت ریسک در استانداردهای ایزو:
  • استانداردهای ایزو به‌ویژه در حوزه‌های مدیریت کیفیت (ISO 9001) و مدیریت امنیت اطلاعات (ISO 27001)، به شدت بر مدیریت ریسک تأکید می‌کنند. سناریونویسی به سازمان‌ها کمک می‌کند تا آینده‌های مختلفی را که ممکن است ریسک‌ها و تهدیدهایی به همراه داشته باشند، شناسایی و ارزیابی کنند. این امر باعث می‌شود تا سازمان‌ها در فرآیند پیاده‌سازی استانداردهای ایزو آمادگی بیشتری برای مواجهه با ریسک‌ها داشته باشند.
3. پیش‌بینی تغییرات محیطی در ایزو 14001:
  • استاندارد ISO 14001 مربوط به مدیریت زیست‌محیطی است و سازمان‌ها را ملزم می‌کند تا تأثیرات زیست‌محیطی خود را ارزیابی و مدیریت کنند. استفاده از سناریونویسی محیطی می‌تواند به سازمان کمک کند تا تغییرات احتمالی در مقررات زیست‌محیطی، تغییرات آب و هوا یا روندهای بازار سبز را پیش‌بینی کرده و برای آن‌ها برنامه‌ریزی کند.
4. برنامه‌ریزی برای آینده با سناریو در پیاده‌سازی ایزو:
  • پیاده‌سازی و حفظ استانداردهای ایزو یک فرآیند طولانی‌مدت است که نیاز به ارزیابی مداوم و بهبود دارد. سناریونویسی می‌تواند به سازمان‌ها کمک کند تا برای شرایط آینده‌ای که ممکن است بر اجرای این استانداردها تأثیر بگذارد، آماده باشند. برای مثال، اگر یک شرکت پیش‌بینی کند که قوانین جدیدی در زمینه کیفیت یا امنیت اطلاعات به زودی وضع می‌شود، می‌تواند از قبل برای تغییرات لازم در سیستم‌های مدیریتی خود آماده شود.

نقش سناریونویسی در بهبود استراتژی‌های مبتنی بر ایزو
  1. تسهیل در تدوین سیاست‌ها و استراتژی‌ها:
    • سناریونویسی به سازمان‌ها کمک می‌کند که در پیاده‌سازی استانداردهای ایزو، استراتژی‌های بهتری برای مواجهه با تغییرات محیطی و قوانین جدید تدوین کنند. با داشتن سناریوهای مختلف، سازمان‌ها می‌توانند برای هر حالت برنامه‌ریزی دقیق‌تری انجام دهند و به‌جای واکنش سریع به تغییرات، آمادگی بیشتری داشته باشند.
  2. افزایش توانایی سازمان در مدیریت تغییرات:
    • ایزو سازمان‌ها را ملزم می‌کند تا به‌طور مستمر خود را بهبود دهند. سناریونویسی به عنوان یک ابزار پیش‌بینی می‌تواند به سازمان‌ها کمک کند تا تغییرات آینده را شناسایی کرده و با اجرای استانداردهای ایزو، بهتر با این تغییرات سازگار شوند.
  3. پیش‌بینی تغییرات در قوانین و مقررات:
    • با استفاده از سناریونویسی، سازمان‌ها می‌توانند پیش‌بینی کنند که چگونه تغییرات در مقررات و قوانین داخلی یا بین‌المللی ممکن است بر اجرای استانداردهای ایزو تأثیر بگذارد. این امکان به سازمان‌ها کمک می‌کند که زودتر از موعد برای انطباق با مقررات جدید آماده شوند.
  4. افزایش آگاهی و تفکر استراتژیک:
    • سناریونویسی باعث می‌شود مدیران و تیم‌های پیاده‌سازی ایزو، تفکر استراتژیک‌تری داشته باشند. این فرآیند کمک می‌کند تا سازمان‌ها به جای واکنش به تغییرات، برای آینده‌های مختلف پیش‌بینی و برنامه‌ریزی کنند.

سناریونویسی و ایزو دو ابزار مکمل هستند که هر یک به شکلی متفاوت به بهبود عملکرد سازمان‌ها کمک می‌کنند. سناریونویسی به عنوان یک ابزار پیش‌بینی و تحلیل آینده، به سازمان‌ها کمک می‌کند تا برای مواجهه با تغییرات احتمالی آماده شوند و با استفاده از استانداردهای ایزو، فرآیندهای خود را بهبود داده و ریسک‌های مختلف را مدیریت کنند. ترکیب این دو روش، سازمان‌ها را در مسیر بهبود مستمر و موفقیت در بازار رقابتی توانمندتر می‌کند.

اخذ گواهینامه ایزو معتبر

برای مشاوره در زمینه استقرار انواع استانداردهای ایزو و اخذ گواهینامه با ما تماس بگیرید.

09132119102

ISO 21401-2018 سیستم مدیریت کیفیت موسسات اقامتی و گردشگری

توریسم و استانداردهای ایزو (ISO) با هدف بهبود کیفیت خدمات و تضمین رضایت گردشگران در تعامل هستند. استانداردهای ایزو نقش مهمی در افزایش اعتماد گردشگران به مقاصد و ارائه‌دهندگان خدمات گردشگری ایفا می‌کنند، زیرا این استانداردها چارچوب‌های مدیریتی و عملیاتی مشخصی را برای بهبود تجربه مشتریان و کاهش مخاطرات به‌وجود می‌آورند.

گردشگری
استانداردهای ISO در ارتقای تجربه‌های لذت‌بخش، پایدار و مسئولانه سفر بسیار مهم هستند. آنها به عوامل کلیدی مانند کیفیت خدمات، تأثیرات محیطی، و حساسیت فرهنگی، الزامات آموزشی برای حرفه های مرتبط با گردشگری و همچنین راهنمایی در مورد نحوه برقراری ارتباط با پیشنهادات تفریحی و سرگرمی، کمک به افزایش شهرت و رقابت مقاصد و ارائه دهندگان خدمات می پردازند.

برخی از مهم‌ترین استانداردهای ایزو مرتبط با توریسم و گردشگری عبارتند از:

ISO 21401:2018 – گردشگری و خدمات مرتبط / ISO 21401:2018 – Tourism and related services

ایزو 21401 یک استاندارد بین‌المللی است که به‌طور خاص برای سیستم‌های مدیریت پایداری در اقامتگاه‌های گردشگری طراحی شده است. این استاندارد، به شرکت‌ها و سازمان‌های مرتبط با گردشگری کمک می‌کند تا عملیات خود را با در نظر گرفتن سه بعد مهم پایداری یعنی زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی بهینه کنند.

هدف اصلی ایزو 21401 این است که اقامتگاه‌های گردشگری از منابع طبیعی به شکلی بهینه استفاده کنند، ضایعات را کاهش دهند و اثرات منفی بر محیط زیست و جامعه را به حداقل برسانند. علاوه بر این، استاندارد مذکور به تعامل بهتر با جوامع محلی و ارتقای کیفیت زندگی در مناطق گردشگری کمک می‌کند.

استاندارد ایزو 21401 به کسب‌وکارها این امکان را می‌دهد تا با کاهش مصرف انرژی و آب، کاهش آلودگی و افزایش رفاه کارکنان و جامعه محلی، به بهره‌وری بیشتر و کاهش هزینه‌ها دست یابند. این رویکرد منجر به بهبود تجربه گردشگران و ایجاد تصویری مثبت و پایدار از برند شرکت‌های گردشگری می‌شود.

در نهایت، این استاندارد به اقامتگاه‌های گردشگری کمک می‌کند تا به شیوه‌ای کارآمدتر، همسو با نیازهای جامعه و محیط زیست عمل کنند و در عین حال بازده اقتصادی خود را حفظ یا افزایش دهند. این امر به ویژه در بازارهای امروزی که مشتریان به مسائل پایداری حساس‌تر شده‌اند، می‌تواند مزیت رقابتی مهمی باشد.

ISO 21902:2021
گردشگری و خدمات مرتبط – گردشگری قابل دسترس برای همه – الزامات و توصیه‌ها

ISO 21902 یک استاندارد بین‌المللی با عنوان “گردشگری و خدمات مرتبط — گردشگری در دسترس برای همه — الزامات و توصیه‌ها” است. این استاندارد راهنمایی‌هایی را برای دسترسی‌پذیری خدمات گردشگری و مقاصد مختلف ارائه می‌دهد، به گونه‌ای که تمامی افراد، بدون توجه به توانایی‌های فیزیکی، حسی یا شناختی خود، بتوانند از آن‌ها بهره‌مند شوند.

اهداف و محتوای کلیدی ISO 21902:

  1. دسترسی‌پذیری در تمام بخش‌های گردشگری: این استاندارد به انواع خدمات گردشگری مانند حمل‌ونقل، اقامتگاه‌ها، رستوران‌ها، جاذبه‌های گردشگری و تورهای گردشگری می‌پردازد و بر قابل دسترس بودن آن‌ها تأکید دارد.
  2. طراحی جهانی (Universal Design): استفاده از اصول طراحی جهانی را تشویق می‌کند تا خدمات گردشگری به‌گونه‌ای طراحی شوند که بدون نیاز به تغییر، برای تمامی افراد قابل استفاده باشند.
  3. خدمات مشتریان: توصیه می‌کند کارکنان خدمات گردشگری آموزش‌های لازم را در زمینه نیازهای مختلف افراد ببینند و بتوانند به‌خوبی از مسافران دارای ناتوانی پشتیبانی کنند.
  4. اطلاعات و ارتباطات: بر ارائه اطلاعات به شکل‌هایی که برای افراد با ناتوانی‌های حسی (بینایی، شنوایی) یا شناختی مناسب باشد، تأکید دارد. به عنوان مثال، استفاده از بریل، راهنماهای صوتی یا زبان ساده.
  5. زیرساخت‌ها و تسهیلات: تأکید بر دسترسی فیزیکی مکان‌ها از طریق ایجاد رمپ‌ها، آسانسورها و دستشویی‌های مناسب برای افراد دارای ناتوانی.
  6. تجربیات فراگیر: توصیه به تطبیق فعالیت‌های گردشگری به گونه‌ای که افراد دارای ناتوانی بتوانند به طور کامل در آن‌ها شرکت کنند.

مزایای اجرای ISO 21902:

  • اقتصادی: جذب طیف وسیع‌تری از گردشگران، از جمله افراد دارای ناتوانی، سالمندان و افرادی که به طور موقت محدودیت‌هایی دارند.
  • مسئولیت اجتماعی: کمک به ایجاد یک جامعه فراگیرتر که در آن تمامی افراد بتوانند از تجربیات گردشگری بهره‌مند شوند.
  • پایداری: گردشگری دسترس‌پذیر، به دستیابی به اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد (SDGs)، به‌ویژه کاهش نابرابری‌ها و ایجاد شهرهای فراگیر و ایمن، کمک می‌کند.

این استاندارد یک ابزار حیاتی برای کسب‌وکارهای گردشگری، دولت‌ها و سایر ذینفعان است تا محیطی فراگیر و دسترس‌پذیر برای تمامی گردشگران ایجاد کنند

چکیده استاندارد ایزو 21902:2021 جهانگردی و خدمات مرتبط
این سند الزامات و رهنمودهایی را برای «گردشگری قابل دسترس برای همه» با هدف تضمین دسترسی برابر و لذت بردن از گردشگری برای گسترده ترین طیف افراد در هر سن و توانایی ارائه می کند.

این سند اطلاعاتی در مورد جنبه‌های کلیدی سیاست‌گذاری، استراتژی، زیرساخت‌ها، محصولات و خدمات ارائه می‌کند و خطاب به همه ذینفعان درگیر در زنجیره تامین گردشگری، اعم از بخش دولتی یا خصوصی است. در سطوح محلی، منطقه ای، ملی و بین المللی اعمال می شود.

توجه :

ذینفعان شامل، (اما نه محدود به) ادارات دولتی، خدمات اقامتی، خدمات پذیرایی و رستوران، حمل و نقل، اپراتورهای تور و آژانس های مسافرتی، MICE و فعالیت های اوقات فراغت، و همچنین ارائه دهندگان خدمات از سایر بخش های اقتصادی مرتبط با گردشگری، مدیریت سفر و مقصد از جمله پیمانکاران و تامین کنندگان آنها هستند.

ISO 22483:2020 – Tourism and related services — Hotels

ISO 22483:2020 – گردشگری و خدمات مرتبط – هتل ها

ایزو 22483 یک استاندارد بین‌المللی است که به‌طور ویژه برای مدیریت خدمات گردشگری و بهبود کیفیت خدمات در هتل‌ها و اقامتگاه‌های مشابه طراحی شده است. این استاندارد به کسب‌وکارهای مرتبط کمک می‌کند تا سطح خدماتی که به مشتریان ارائه می‌دهند را بهبود بخشند و به رضایت بیشتر مشتریان دست یابند.

هدف اصلی ایزو 22483 این است که اطمینان حاصل شود هتل‌ها و اقامتگاه‌ها می‌توانند انتظارات میهمانان خود را به‌درستی درک کنند و خدماتی ارائه دهند که کیفیت بالایی دارد و تجربه‌ای خوشایند برای مسافران فراهم می‌کند. این استاندارد به جنبه‌های مختلفی از خدمات هتل‌ها، از پذیرش گرفته تا نظافت اتاق‌ها، رستوران‌ها و خدمات اضافی مانند استخر یا سالن‌های ورزشی، توجه دارد.

با پیاده‌سازی ایزو 22483، هتل‌ها می‌توانند عملیات خود را بهبود بخشند، فرآیندهای کارآمدتری ایجاد کنند و تضمین کنند که همه کارکنان به‌درستی آموزش دیده‌اند تا نیازهای میهمانان را درک کرده و خدمات را با کیفیت ثابت ارائه دهند. این امر باعث می‌شود تا تجربه اقامت برای مسافران لذت‌بخش‌تر و بدون مشکل باشد.

در نتیجه، هتل‌ها و اقامتگاه‌ها با رعایت این استاندارد می‌توانند نه تنها سطح رضایت مشتری را افزایش دهند بلکه شهرت خود را نیز بهبود بخشند و در رقابت با سایرین موفق‌تر عمل کنند. این موضوع به ویژه در صنعت مهمان‌نوازی که کیفیت خدمات و رضایت مشتری از اهمیت بالایی برخوردار است، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

ISO 18513 – استاندارد خدمات توریسم و هتلداری

ISO 18513:2021
خدمات گردشگری — هتل ها و سایر انواع اقامتگاه های گردشگری — واژگان

این استاندارد به‌طور خاص به خدمات هتل‌ها و محل‌های اقامت متمرکز است. هدف آن ایجاد یک چارچوب بین‌المللی برای بهبود کیفیت خدمات ارائه شده در هتل‌ها و محل‌های اقامت گردشگری است. این استاندارد در موارد زیر مورد استفاده قرار می‌گیرد:

  • ارائه الزامات کیفیت خدمات در هتل‌ها و اقامتگاه‌ها
  • طبقه‌بندی انواع اقامتگاه‌های توریستی
  • مدیریت و بهبود فرآیندهای خدماتی مرتبط با میزبانی از مهمانان و گردشگران

چکیده استاندارد
این سند اصطلاحات مورد استفاده در صنعت گردشگری را در رابطه با انواع اقامتگاه های گردشگری و خدمات مرتبط با آنها تعریف می کند.

ISO 21101 – سیستم‌های مدیریت ایمنی گردشگری ماجراجویی

ISO 21101 – Adventure tourism – Safety management systems

ISO 21101 – گردشگری ماجراجویی – سیستم های مدیریت ایمنی

این استاندارد برای شرکت‌ها و سازمان‌هایی که گردشگری ماجراجویی (مانند کوهنوردی، پاراگلایدینگ، زیپ‌لاین، و غیره) را ارائه می‌دهند، تدوین شده است. هدف آن ایجاد راهنمایی برای مدیریت ایمنی گردشگران و کاهش خطرات مرتبط با فعالیت‌های ماجراجویانه است. ISO 21101 شامل موارد زیر می‌شود:

  • شناسایی و ارزیابی خطرات
  • اجرای اقدامات ایمنی
  • بهبود مستمر در فرآیندهای مدیریتی و عملیاتی

ISO 14001:2015 – Environmental management systems

ISO 14001:2015 – سیستم های مدیریت زیست محیطی

استاندارد ISO14001 و توریسم

استاندارد ایزو 14001 یکی از مهم‌ترین استانداردها در حوزه مدیریت زیست‌محیطی است. بسیاری از سازمان‌ها و شرکت‌های گردشگری به دلیل تاثیراتی که بر محیط زیست دارند، این استاندارد را برای کاهش اثرات منفی زیست‌محیطی به کار می‌برند. استاندارد ISO 14001:

  • سازمان‌ها را تشویق به کاهش آلودگی‌های زیست‌محیطی می‌کند.
  • به بهبود مدیریت منابع طبیعی و کاهش مصرف انرژی کمک می‌کند.
  • به‌ویژه در صنعت اکوتوریسم و گردشگری پایدار بسیار مورد توجه است.

استاندارد ISO 14001 بخشی از خانواده استانداردهای مدیریت زیست‌محیطی است که توسط سازمان بین‌المللی استانداردسازی (ISO) تدوین شده و بر روی مدیریت محیط‌زیستی سازمان‌ها تمرکز دارد. این استاندارد به سازمان‌ها کمک می‌کند تا اثرات زیست‌محیطی فعالیت‌های خود را کنترل و کاهش دهند و عملکرد زیست‌محیطی خود را بهبود بخشند.

در صنعت توریسم، که تأثیرات زیست‌محیطی مستقیم و غیرمستقیم بسیاری دارد، استاندارد ISO 14001 می‌تواند نقش مهمی ایفا کند. این استاندارد به کسب‌وکارهای گردشگری کمک می‌کند تا استراتژی‌های مدیریت محیط‌زیستی بهتری اتخاذ کنند و اثرات منفی زیست‌محیطی را به حداقل برسانند. برخی از مزایای پیاده‌سازی ISO 14001 در صنعت توریسم عبارتند از:

  1. کاهش آلودگی و ضایعات: هتل‌ها، رستوران‌ها و شرکت‌های گردشگری می‌توانند با پیاده‌سازی ISO 14001 میزان ضایعات و مصرف منابع طبیعی را کاهش دهند.
  2. افزایش بهره‌وری انرژی: با مدیریت مصرف انرژی و منابع، توریسم پایدارتر شده و هزینه‌های مربوط به انرژی کاهش می‌یابد.
  3. حفظ منابع طبیعی و تنوع زیستی: این استاندارد کمک می‌کند تا فعالیت‌های گردشگری که به محیط‌زیست آسیب می‌زنند، کنترل شوند و منابع طبیعی مورد حفاظت قرار گیرند.
  4. افزایش رضایت مشتریان: با توجه به آگاهی بیشتر مسافران نسبت به مسائل زیست‌محیطی، پیاده‌سازی استانداردهای مدیریت محیط‌زیستی می‌تواند تأثیر مثبتی بر رضایت و تجربه مشتریان داشته باشد.
  5. مزیت رقابتی: شرکت‌ها و مقاصد گردشگری که مطابق با ISO 14001 عمل می‌کنند، می‌توانند از این استاندارد به عنوان یک ابزار بازاریابی استفاده کنند و به عنوان کسب‌وکارهای پایدار شناخته شوند.

بنابراین، ISO 14001 در صنعت توریسم به ترویج رفتارهای پایدارتر، بهینه‌سازی استفاده از منابع و کاهش اثرات منفی بر محیط‌زیست کمک می‌کند و همزمان منجر به افزایش اعتبار و اعتماد مشتریان به کسب‌وکارهای گردشگری می‌شود.

ISO 9001:2015 – Quality management systems

ISO 9001:2015 – سیستم های مدیریت کیفیت

این استاندارد به مدیریت کیفیت خدمات در هر صنعتی، از جمله توریسم و گردشگری، پرداخته و هدف آن تضمین رضایت مشتری است. ISO 9001 در صنعت گردشگری می‌تواند به موارد زیر کمک کند:

  • بهبود کیفیت خدمات هتل‌ها، رستوران‌ها و سایر ارائه‌دهندگان خدمات توریستی
  • بهینه‌سازی فرآیندهای داخلی برای افزایش بهره‌وری و کاهش خطاها
  • جلب رضایت و وفاداری مشتریان و گردشگران از طریق ارائه خدمات باکیفیت

استاندارد ISO 9001 یکی از استانداردهای مهم سیستم مدیریت کیفیت است که توسط سازمان بین‌المللی استانداردسازی (ISO) تدوین شده است. این استاندارد به سازمان‌ها کمک می‌کند تا سیستم مدیریت کیفیت موثری را پیاده‌سازی کنند و بر بهبود مستمر فرآیندها و افزایش رضایت مشتری تمرکز دارد.

در صنعت توریسم، پیاده‌سازی ISO 9001 می‌تواند تأثیرات مثبت گسترده‌ای داشته باشد. این استاندارد برای کسب‌وکارهای گردشگری (هتل‌ها، آژانس‌های مسافرتی، رستوران‌ها و غیره) به معنای ارائه خدمات با کیفیت بالاتر و سازگارتر با نیازهای مشتریان است. برخی از مزایای پیاده‌سازی ISO 9001 در توریسم عبارتند از:

  1. بهبود کیفیت خدمات: ISO 9001 به کسب‌وکارهای توریسم کمک می‌کند تا فرآیندهای خدماتی خود را بهینه کنند و کیفیت خدمات به مسافران را بهبود بخشند. این می‌تواند شامل بهبود تجربه مشتری، کاهش شکایات و افزایش رضایت کلی باشد.
  2. تمرکز بر رضایت مشتری: یکی از اصول کلیدی ISO 9001، تمرکز بر نیازها و انتظارات مشتریان است. در صنعت توریسم که مشتری‌مداری بسیار اهمیت دارد، این استاندارد به بهبود ارتباط با مشتریان و ارائه خدمات بهتر کمک می‌کند.
  3. بهبود مدیریت فرآیندها: ISO 9001 به کسب‌وکارهای توریسم کمک می‌کند تا فرآیندهای داخلی خود را بهتر مدیریت کنند. این به معنای کاهش اتلاف، افزایش بهره‌وری و بهبود عملکرد کلی کسب‌وکار است.
  4. افزایش اعتماد و اعتبار: کسب‌وکارهایی که گواهی‌نامه ISO 9001 را دریافت می‌کنند، می‌توانند از آن به عنوان یک ابزار بازاریابی استفاده کنند و اعتماد مشتریان و شرکای تجاری را به خود جلب کنند. این به ویژه در صنعت توریسم که رقابت بالاست، اهمیت زیادی دارد.
  5. بهبود تعاملات بین‌المللی: استانداردهای ISO در سطح بین‌المللی شناخته شده‌اند و استفاده از آن‌ها در صنعت توریسم به کسب‌وکارها کمک می‌کند تا با شرکای بین‌المللی و مشتریان خارجی به راحتی تعامل کنند و اعتبار خود را در بازارهای جهانی افزایش دهند.
  6. بهبود مدیریت ریسک: با پیاده‌سازی ISO 9001، کسب‌وکارهای گردشگری می‌توانند ریسک‌های احتمالی مربوط به کیفیت خدمات را شناسایی و مدیریت کنند، که این امر منجر به کاهش مشکلات و افزایش قابلیت اعتماد به خدمات می‌شود.

اطلاعات کامل در مورد ایزو 9001 را در لینک زیر بخوانید :

ISO 26000 — Social responsibility

ISO 26000 – استاندارد ایزو مسئولیت اجتماعی

این استاندارد به مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها (CSR) اشاره دارد. در صنعت توریسم، به‌ویژه در مناطق حساس فرهنگی و زیست‌محیطی، مسئولیت اجتماعی بسیار مهم است. ISO 26000 سازمان‌ها را تشویق می‌کند تا در فعالیت‌های خود به جنبه‌های اجتماعی و محیطی توجه بیشتری داشته باشند:

  • حمایت از جوامع محلی و ترویج فرهنگ‌های محلی
  • حفاظت از منابع طبیعی و کاهش اثرات منفی زیست‌محیطی
  • بهبود کیفیت زندگی مردم محلی و توسعه پایدار

ISO 26000 یک استاندارد بین‌المللی است که راهنمایی‌هایی در زمینه مسئولیت اجتماعی (SR) برای سازمان‌ها ارائه می‌دهد. این استاندارد به‌منظور کمک به کسب‌وکارها و سایر سازمان‌ها برای مشارکت مؤثر در توسعه پایدار طراحی شده است و به جنبه‌های مختلفی از جمله رفتار اخلاقی، پایداری محیطی، حقوق بشر، شیوه‌های کار، مسائل مصرف‌کننده و مشارکت جامعه می‌پردازد.

ISO 26000
مسئولیت اجتماعی
برای کسب‌وکارها و سازمان‌هایی که متعهد به فعالیت با مسئولیت اجتماعی هستند، ISO 26000 تدوین شده است.

این استاندارد راهنمای کسانیست که تشخیص می دهند احترام به جامعه و محیط یک عامل حیاتی موفقیت است. استفاده از ایزو 26000 علاوه بر اینکه “کار درست” است، به طور فزاینده ای به عنوان راهی برای ارزیابی تعهد سازمان به پایداری و عملکرد کلی آن تلقی می شود.

ISO 26000:2010
ISO 26000:2010 به جای الزامات، راهنمایی ارائه می دهد که به روشن شدن مسئولیت اجتماعی در کسب‌وکارها و سازمان‌ها کمک می‌کند تا اصول را به اقدامات مؤثر تبدیل کنند و بهترین شیوه‌های مربوط به مسئولیت اجتماعی را در سطح جهانی به اشتراک بگذارند. هدف این استاندارد بین الملهمه سازمان ها صرف نظر از فعالیت، اندازه یا مکان آنها است.

این استاندارد در سال 2010 پس از پنج سال مذاکره بین بسیاری از سهامداران مختلف در سراسر جهان راه اندازی شد. نمایندگانی از دولت، سازمان‌های غیردولتی، صنعت، گروه‌های مصرف‌کننده و سازمان‌های کارگری در سرتاسر جهان در توسعه آن مشارکت داشتند، که به این معنی است که نشان‌دهنده یک اجماع بین‌المللی است.

پشتیبانی از پیاده سازی ISO 26000
ISO 26000 توسط یک گروه کاری متشکل از حدود 500 متخصص تهیه شده است. با انتشار این استاندارد، کارگروه منحل شد.

کاربرد ISO 26000:2010 در صنعت توریسم
1. توسعه پایدار توریسم
  • حفاظت از محیط‌زیست: تشویق به عملیاتی که اثرات منفی محیطی فعالیت‌های توریستی را کاهش دهد، مانند کاهش زباله، صرفه‌جویی در مصرف آب و حفاظت از تنوع زیستی.
  • مدیریت منابع: ترویج استفاده پایدار از منابع طبیعی و فرهنگی به‌منظور حفظ آن‌ها برای نسل‌های آینده.
2. مسئولیت اجتماعی
  • تعهد به جامعه محلی: همکاری با جوامع محلی و احترام به فرهنگ و آداب و رسوم آن‌ها، ایجاد فرصت‌های شغلی و حمایت از اقتصاد محلی.
  • شفافیت و ارتباطات: اطلاع‌رسانی به مصرف‌کنندگان در مورد سیاست‌ها و شیوه‌های مسئولیت اجتماعی و محیط‌زیستی خود.
3. حفاظت از حقوق بشر
  • احترام به حقوق کارگران: اطمینان از شرایط کار مناسب و غیرقابل‌قبول برای کارگران در صنعت توریسم، از جمله جلوگیری از کار اجباری و تبعیض.
  • حفاظت از حقوق مصرف‌کننده: تضمین این که خدمات و محصولات ارائه شده به گردشگران منصفانه و ایمن باشند.
4. پایداری اقتصادی
  • توسعه گردشگری محلی: حمایت از کسب‌وکارهای محلی و تسهیل تجربه‌های توریستی که به نفع جوامع محلی باشد.
  • سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها: توسعه زیرساخت‌های پایدار که به کاهش تأثیرات منفی بر محیط‌زیست کمک کند و تجربه مثبت‌تری برای گردشگران فراهم آورد.

استفاده از ISO 26000 در صنعت توریسم می‌تواند به ارتقاء مسئولیت اجتماعی و توسعه پایدار در این صنعت کمک کند و به حفظ منابع طبیعی و فرهنگی، بهبود شرایط زندگی جامعه‌های محلی و افزایش رضایت گردشگران منجر شود.

ISO 13009:2015 – Tourism and related services

ISO 13009:2015 – گردشگری و خدمات مرتبط

این استاندارد به مدیریت پایدار و بهینه سواحل گردشگری پرداخته و به کشورهای ساحلی و مقاصد توریستی راهنمایی‌هایی برای مدیریت ایمن و بهره‌ور سواحل ارائه می‌دهد. موارد کلیدی این استاندارد شامل:

  • مدیریت پایدار منابع ساحلی
  • ایمنی گردشگران و کاربران سواحل
  • بهبود کیفیت محیط زیست سواحل و به حداقل رساندن آلودگی‌ها

چکیده استاندارد
ISO 13009:2015 الزامات و توصیه های کلی را برای اپراتورهای ساحلی که خدمات توریستی و بازدیدکننده را ارائه میدهند، ایجاد می کند. این دستورالعمل برای اپراتورها و کاربران ساحل در مورد ارائه مدیریت و برنامه ریزی پایدار، مالکیت ساحل، زیرساخت های پایدار و نیازهای ارائه خدمات، از جمله ایمنی ساحل، اطلاعات و ارتباطات، تمیز کردن و حذف زباله ارائه می کند.

ISO 13009:2015 و گردشگری

ISO 13009 یک استاندارد بین‌المللی است که به مدیریت گردشگری پایدار و اصول آن می‌پردازد. این استاندارد، به‌ویژه در زمینهٔ گردشگری و میزبانی رویدادها و فعالیت‌های مرتبط با آن، تأکید بر تعهد به پایداری و ارتقای تجربه مثبت برای بازدیدکنندگان دارد.

ویژگی‌های کلیدی ISO 13009 و ارتباط آن با گردشگری
1. مدیریت گردشگری پایدار
  • توسعه پایدار: استاندارد به سازمان‌ها و نهادهای گردشگری کمک می‌کند تا برنامه‌هایی برای توسعه پایدار ایجاد کنند که به حفاظت از منابع طبیعی و فرهنگی کمک کند.
  • مدیریت اثرات اجتماعی و اقتصادی: تاکید بر ارزیابی اثرات اقتصادی و اجتماعی گردشگری بر جوامع محلی و تلاش برای به حداقل رساندن اثرات منفی.
2. بهبود کیفیت تجربه گردشگران
  • طراحی تجارب مثبت: تمرکز بر ایجاد تجارب منحصر به فرد و مثبت برای گردشگران از طریق برنامه‌ریزی و مدیریت مؤثر.
  • خدمات با کیفیت: تاکید بر ارائه خدمات با کیفیت به گردشگران، شامل ارائه اطلاعات صحیح و حمایت از رفاه آن‌ها.
3. توجه به ذینفعان
  • مشارکت ذینفعان: تشویق به مشارکت ذینفعان مختلف، از جمله جوامع محلی، کسب‌وکارها و دولت‌ها در فرایند تصمیم‌گیری.
  • شفافیت: افزایش شفافیت در مدیریت و ارائه اطلاعات به تمامی ذینفعان و گردشگران.
4. مدیریت ریسک
  • ارزیابی و مدیریت ریسک: توجه به شناسایی و مدیریت ریسک‌های مرتبط با گردشگری، از جمله ریسک‌های زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی.

ISO 13009 به‌عنوان یک استاندارد کلیدی در صنعت گردشگری، بر اهمیت پایداری، مشارکت ذینفعان و بهبود تجربه گردشگران تأکید دارد. پیاده‌سازی این استاندارد می‌تواند به ایجاد گردشگری پایدار و مؤثر کمک کند که به نفع جوامع محلی، محیط‌زیست و گردشگران باشد.

ISO 21401 – سیستم مدیریت پایداری در اماکن اقامتی

ISO 21401:2018 – گردشگری و خدمات مرتبط

این استاندارد به پایداری اماکن اقامتی مانند هتل‌ها و مراکز تفریحی پرداخته است و به آنها کمک می‌کند که از نظر زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی به‌صورت پایدار عمل کنند. مزایای این استاندارد:

  • کاهش مصرف منابع طبیعی (مانند انرژی و آب)
  • کاهش تولید زباله و بهینه‌سازی مدیریت پسماندها
  • تشویق به فعالیت‌های اقتصادی مسئولانه و اجتماعی در محیط‌های گردشگری

چکیده استاندارد
این سند الزامات زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی را برای پیاده سازی سیستم مدیریت پایداری در موسسات اقامتی در بخش گردشگری مشخص می کند.

این سند در مورد جنبه هایی اعمال می شود که می توانند توسط موسسات اقامتی کنترل شوند و آنها می توانند بر آنها تأثیر بگذارند.

این سند برای هر مکان اقامتی، صرف نظر از نوع، اندازه یا مکان آن، که مایل به موارد زیر است، قابل اجرا است:

الف) اجرای، حفظ و بهبود شیوه های پایدار در عملیات خود؛

ب) از انطباق با سیاست پایداری تعریف شده خود اطمینان حاصل کند.

در سال 2024 تغییرات اقلیمی به این استاندارد بین المللی اضافه شده است.

اهمیت استانداردهای ایزو در صنعت توریسم:
  1. بهبود کیفیت خدمات: استانداردهای ایزو به ارائه‌دهندگان خدمات گردشگری کمک می‌کنند تا فرآیندها و خدمات خود را بهبود بخشند و تجربه بهتری برای مشتریان فراهم کنند.
  2. افزایش اعتماد گردشگران: اجرای استانداردهای ایزو به سازمان‌ها امکان می‌دهد که اعتماد بیشتری از گردشگران کسب کنند، زیرا گردشگران می‌دانند که این سازمان‌ها از الزامات بین‌المللی تبعیت می‌کنند.
  3. مدیریت ریسک: استانداردهای ایزو مانند ISO 21101 به سازمان‌ها کمک می‌کنند تا ریسک‌های مرتبط با گردشگری ماجراجویی یا فعالیت‌های پرخطر را مدیریت کرده و ایمنی گردشگران را تضمین کنند.
  4. پایداری و حفاظت از محیط زیست: با استفاده از استانداردهایی مثل ISO 14001 و ISO 21401، سازمان‌های گردشگری می‌توانند اثرات زیست‌محیطی خود را کاهش داده و به توسعه پایدار کمک کنند.

استانداردهای ایزو به صنعت گردشگری و توریسم کمک می‌کنند تا خدمات خود را به صورت بهینه و با کیفیت بالاتر ارائه دهند. این استانداردها نه تنها موجب افزایش رضایت گردشگران و بهبود تجربه سفر می‌شوند، بلکه به ایجاد توریسم پایدار و محافظت از منابع طبیعی و فرهنگی نیز کمک می‌کنند.

ممیزی مراقبتی چیست؟

ممیزی مراقبتی (Surveillance Audit) بخشی از فرآیند ممیزی در سیستم‌های مدیریتی مانند ISO است که برای بررسی و اطمینان از پایبندی یک سازمان به استانداردهای خاص پس از صدور گواهینامه اولیه انجام می‌شود. این نوع ممیزی به صورت دوره‌ای صورت می‌گیرد و هدف آن نظارت بر تداوم اجرای موثر سیستم مدیریت و شناسایی هرگونه عدم انطباق احتمالی است.

ویژگی‌های کلیدی ممیزی مراقبتی:

  1. دوره‌ای بودن: معمولاً این ممیزی‌ها به صورت سالانه یا در بازه‌های زمانی مشخص (معمولاً هر 6 یا 12 ماه) انجام می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که سازمان همچنان با الزامات استاندارد مطابقت دارد.
  2. تمرکز بر نگهداری گواهینامه: این ممیزی‌ها برای حفظ گواهینامه‌های استاندارد بین‌المللی (مانند ISO 9001 برای مدیریت کیفیت یا ISO 14001 برای مدیریت زیست‌محیطی) ضروری هستند.
  3. بررسی بهبودها: ممیزی مراقبتی به شناسایی نواحی بهبود و توسعه سیستم مدیریتی کمک می‌کند.
  4. غیرمنتظره بودن برخی بازدیدها: برخی از ممیزی‌های مراقبتی ممکن است به صورت از پیش برنامه‌ریزی نشده انجام شوند تا صحت عملکرد سیستم در شرایط عادی ارزیابی شود.

در صورت موفقیت در ممیزی مراقبتی، سازمان گواهینامه خود را حفظ می‌کند و در صورت وجود عدم انطباق‌های جدی، ممکن است به سازمان اخطار داده شود یا حتی گواهینامه باطل شود.

دلایل اصلی شکست پروژه های ایزو

شکست پروژه‌های ISO (استانداردهای بین‌المللی سازمان بین‌المللی استانداردسازی) می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. این پروژه‌ها معمولاً با هدف بهبود فرآیندهای سازمانی و کسب گواهینامه‌های مدیریتی مانند ISO 9001 (مدیریت کیفیت)، ISO 14001 (مدیریت زیست‌محیطی) و غیره پیاده‌سازی می‌شوند. اما در بسیاری از موارد، شکست در این پروژه‌ها به دلایل زیر اتفاق می‌افتد:

1. عدم تعهد مدیریت ارشد

یکی از مهم‌ترین دلایل شکست پروژه‌های ISO، عدم حمایت و تعهد کافی از سوی مدیران ارشد سازمان است. اگر مدیریت از ابتدای پروژه نقش فعالی نداشته باشد و از منابع و بودجه کافی پشتیبانی نکند، پروژه به درستی پیاده‌سازی نخواهد شد.

2. فقدان فرهنگ سازمانی مناسب

برای موفقیت در پیاده‌سازی ISO، نیاز به تغییر در فرهنگ سازمانی است. اگر کارمندان و پرسنل سازمان نسبت به استانداردهای جدید مقاومت کنند یا درک کاملی از اهمیت و مزایای آن نداشته باشند، پروژه با مشکلات اساسی مواجه خواهد شد.

3. آموزش ناکافی

آموزش مناسب کارکنان در تمامی سطوح سازمان از مهم‌ترین عوامل موفقیت است. اگر پرسنل آموزش لازم را در زمینه اجرای فرآیندها و مستندات استاندارد دریافت نکنند، پروژه به درستی اجرا نخواهد شد.

4. مستندسازی ضعیف

مستندسازی یکی از ارکان کلیدی پروژه‌های ISO است. اگر مستندات به‌درستی تهیه، نگهداری و به‌روز نشوند، در مراحل ممیزی و بازنگری دچار مشکلات جدی می‌شوند.

5. عدم تخصیص منابع کافی

پیاده‌سازی یک سیستم مدیریت ISO نیازمند زمان، منابع انسانی و مالی است. در صورتی که سازمان منابع کافی برای اجرای این پروژه تخصیص ندهد، به احتمال زیاد پروژه شکست می‌خورد.

6. انتخاب مشاوران نامناسب

بسیاری از سازمان‌ها برای پیاده‌سازی ISO از مشاوران استفاده می‌کنند. انتخاب مشاوران با تجربه و دارای دانش کافی بسیار مهم است. اگر مشاوران مناسب انتخاب نشوند یا روند کار به‌درستی مدیریت نشود، پروژه به شکست می‌انجامد.

7. تمرکز بیش از حد بر دریافت گواهینامه

برخی از سازمان‌ها بیشتر بر دریافت گواهینامه تمرکز می‌کنند تا بهبود واقعی فرآیندهای سازمانی. این رویکرد می‌تواند باعث شود که پس از دریافت گواهینامه، استانداردها به‌درستی حفظ و پیاده‌سازی نشوند.

8. عدم به‌روز رسانی و بهبود مستمر

یکی از اصول اصلی استانداردهای ISO، بهبود مستمر است. اگر سازمان پس از دریافت گواهینامه به بهبود فرآیندها و سیستم‌ها توجه نکند و از ارزیابی‌های دوره‌ای غفلت کند، ممکن است سیستم مدیریت از مسیر اصلی خارج شود و در نهایت شکست بخورد.

9. تفاوت بین تئوری و عمل

در بسیاری از موارد، استانداردهای ISO به‌صورت تئوری در سازمان پیاده‌سازی می‌شوند، اما در عمل هیچ تغییری در فرآیندهای واقعی مشاهده نمی‌شود. این عدم تطابق بین تئوری و عمل می‌تواند منجر به شکست پروژه شود.

10. مقاومت در برابر تغییر

پیاده‌سازی استانداردهای ISO معمولاً نیاز به تغییرات قابل‌توجهی در فرآیندها و رویه‌های سازمان دارد. اگر کارکنان یا حتی مدیران میانی در برابر این تغییرات مقاومت کنند، موفقیت پروژه به خطر می‌افتد.

11. ناتوانی در تحلیل ریسک‌ها

بسیاری از استانداردهای ISO به سازمان‌ها توصیه می‌کنند که ریسک‌های مربوط به فعالیت‌های خود را شناسایی و مدیریت کنند. اگر سازمان نتواند به‌درستی ریسک‌ها را تحلیل و برنامه‌های مناسب برای مقابله با آنها طراحی کند، پروژه ممکن است به شکست بیانجامد.

12. عدم تناسب ISO با نیازهای سازمان

برخی سازمان‌ها بدون توجه به نیازها و شرایط خاص خود اقدام به پیاده‌سازی استانداردهای ISO می‌کنند. اگر استاندارد انتخابی با اهداف و فرآیندهای سازمان هماهنگ نباشد، این عدم تناسب می‌تواند موجب ناکارآمدی سیستم و شکست پروژه شود.

در مجموع، برای موفقیت در پروژه‌های ISO، نیاز است که تعهد مدیریت، مشارکت کارکنان، آموزش مناسب و به‌روزرسانی مستمر فرآیندها در اولویت قرار گیرند.

تمام موارد بالا به سه بخش اصلی تقسیم میشود:

  1. مدیریت مجموعه
  2. تضمین کیفیت
  3. و مشاور

این موارد به خوبی در ویدیوی زیر آمده است:

چرا سیستم مدیریتی ایزوی استقرار داده شده در سازمان را به کودک تازه متولد شده تشبیه میکنیم؟

تشبیه سیستم مدیریتی ایزو به یک نوزاد به این دلیل است که استقرار و نگهداری از آن، مانند مراقبت و رشد یک نوزاد، نیازمند توجه، مراقبت مداوم و تلاش مستمر است. این تشبیه می‌تواند از چند جهت توضیح داده شود:

1. نیاز به مراقبت و توجه اولیه (مانند نوزاد)

در ابتدای استقرار سیستم مدیریتی ایزو، همانند نوزادی که تازه به دنیا آمده است، سیستم نیاز به توجه و حمایت زیادی دارد. باید فرآیندها و رویه‌های جدیدی ایجاد شود، مستندات تهیه گردد و کارکنان به خوبی آموزش ببینند. این دوره اولیه نیازمند تلاش و زمان بسیاری است تا سیستم به درستی پیاده‌سازی شود.

2. نیاز به رشد و توسعه (مانند رشد نوزاد)

همان‌طور که یک نوزاد به مرور زمان رشد می‌کند و به مراقبت‌های متفاوتی نیاز پیدا می‌کند، سیستم مدیریتی ایزو نیز نیاز به بهبود و توسعه مستمر دارد. استانداردهای ایزو بر بهبود مستمر تاکید دارند و سازمان‌ها باید با گذشت زمان، فرآیندهای خود را ارتقا دهند و بر اساس تجربه‌ها، سیستم را بهبود بخشند.

3. مقاومت اولیه و نیاز به تطبیق (مانند نوزاد تازه وارد)

نوزاد تازه وارد به دنیای جدید خود نیاز دارد که با محیط و افراد اطرافش تطبیق پیدا کند. مشابه این، هنگام استقرار سیستم ایزو، ممکن است سازمان با مقاومت‌های داخلی از سوی کارکنان مواجه شود که باید با آموزش و ایجاد فرهنگ مناسب سازمانی برطرف گردد.

4. نیاز به نظارت مداوم (مانند مراقبت از نوزاد)

مانند نوزادی که نیازمند مراقبت دائمی و پایش است، سیستم مدیریتی ایزو نیز پس از استقرار نیاز به نظارت و بررسی مداوم دارد تا از رعایت الزامات استانداردها اطمینان حاصل شود. ممیزی‌های مراقبتی و بازبینی‌های دوره‌ای به همین منظور انجام می‌شود.

5. نیاز به تغذیه مناسب (مانند تغذیه نوزاد)

برای رشد سالم یک نوزاد، نیاز به تغذیه مناسب و مراقبت‌های لازم است. در مورد سیستم ایزو نیز نیاز به منابع، آموزش و پشتیبانی مناسب است. اگر این تغذیه فکری و مدیریتی صورت نگیرد، سیستم مدیریتی به مرور زمان کارایی خود را از دست می‌دهد.

6. پذیرش و توجه از سوی تمامی اعضای خانواده (مانند توجه والدین و خانواده)

نوزاد به توجه و حمایت از سوی تمامی اعضای خانواده نیاز دارد. در سازمان نیز موفقیت سیستم مدیریتی ایزو بستگی به پذیرش و همکاری تمامی سطوح سازمانی دارد. اگر کارکنان، مدیران میانی و مدیریت ارشد همکاری نکنند، همانند نوزادی که بدون حمایت والدین رشد نمی‌کند، سیستم ایزو نیز موفق نخواهد بود.

7. پاسخ به نیازهای جدید (مانند تغییر نیازهای نوزاد)

همان‌طور که نوزاد در مسیر رشد خود نیازهای جدیدی پیدا می‌کند، سیستم مدیریتی ایزو نیز باید بتواند به نیازهای متغیر و جدید سازمان و بازار پاسخ دهد. این نیازها ممکن است شامل تغییرات در فرآیندها، ابزارها و یا حتی استانداردهای جدید باشند.

8. پایداری و توجه طولانی‌مدت (مانند پرورش یک کودک)

رشد و تکامل یک نوزاد به مرور زمان صورت می‌گیرد و نیازمند پایداری و توجه مداوم است. سیستم مدیریتی ایزو نیز پس از استقرار نیاز به پایداری در اجرا و بهبود مستمر دارد. بدون مراقبت طولانی‌مدت، سیستم ممکن است کارایی خود را از دست بدهد و سازمان به اهداف مورد نظر دست نیابد.

9. برخورد با چالش‌ها و نیاز به سازگاری (مانند مشکلات رشد)

در مراحل رشد یک نوزاد، با مشکلات و چالش‌های مختلفی مواجه می‌شویم، مثل بیماری‌ها یا تغییرات رشدی. مشابه این، سیستم مدیریتی ایزو هم ممکن است در مسیر رشد خود با مشکلات و چالش‌های مختلف روبرو شود، مانند تغییرات در محیط کسب‌وکار، قوانین و یا عدم همکاری کارکنان. برای غلبه بر این چالش‌ها، سازمان باید انعطاف‌پذیر و سازگار باشد.

این تشبیه به خوبی نشان می‌دهد که استقرار و نگهداری یک سیستم مدیریتی ایزو مانند پرورش یک نوزاد نیاز به توجه دقیق، تعهد، پشتیبانی و مراقبت مداوم دارد تا بتواند به خوبی عمل کند و به موفقیت سازمان کمک کند.

برای استقرار استانداردهای ایزو و مشاوره رایگان در این زمینه با ما تماس بگیرید: 09132119102