ISO 10993-10:2021 ارزیابی بیولوژیکی دستگاه‌های پزشکی بخش 10: آزمایش‌های حساسیت پوستی

فهرست مطالب

ارزیابی بیولوژیکی دستگاه‌های پزشکی بخش 10: آزمایش‌های حساسیت پوستی

چکیده

این سند روش ارزیابی تجهیزات پزشکی و مواد تشکیل دهنده آنها را با توجه به پتانسیل آنها برای ایجاد حساسیت پوستی مشخص می کند.

این سند شامل:

  • جزئیات روش های تست حساسیت پوستی in vivo؛
  • عوامل کلیدی برای تفسیر نتایج.

یادداشت دستورالعمل های آماده سازی مواد به طور خاص در رابطه با آزمایش های فوق در ضمیمه الف آورده شده است.

ISO 10993-10:2021 یکی از بخش‌های مهم از مجموعه استانداردهای ISO 10993 است که به ارزیابی بیولوژیکی دستگاه‌های پزشکی می‌پردازد. این بخش به‌طور خاص به آزمایش‌های حساسیت پوستی و شناسایی واکنش‌های آلرژیک احتمالی نسبت به محصولاتی که با پوست یا بافت‌های خارجی بدن تماس دارند، اختصاص دارد.

عنوان استاندارد:

ISO 10993-10:2021 – ارزیابی بیولوژیکی دستگاه‌های پزشکی — بخش 10: آزمایش‌های حساسیت پوستی

هدف استاندارد ISO 10993-10:2021:

هدف اصلی این استاندارد ارزیابی و شناسایی حساسیت پوستی ناشی از مواد موجود در محصولات پزشکی است که با پوست یا غشاهای مخاطی تماس دارند. حساسیت پوستی یک واکنش آلرژیک است که ممکن است در نتیجه تماس مکرر یا مستقیم با محصول ایجاد شود و این می‌تواند شامل التهاب، کهیر، خارش، و سایر واکنش‌های آلرژیک باشد.

اهمیت آزمایش‌های حساسیت پوستی:

حساسیت پوستی به عنوان یکی از شایع‌ترین واکنش‌های آلرژیک در برابر مواد شیمیایی و متریال‌های مختلف شناخته می‌شود. در محصولات پزشکی، حساسیت پوستی می‌تواند به مشکلات جدی برای بیمارانی که با محصول در تماس هستند منجر شود، بنابراین لازم است که تولیدکنندگان این محصولات از ایمنی و سازگاری محصولات خود اطمینان حاصل کنند.

انواع آزمایش‌های حساسیت پوستی طبق ISO 10993-10:2021:

استاندارد ISO 10993-10:2021 دو روش اصلی برای انجام آزمایش‌های حساسیت پوستی توصیه می‌کند:


1. آزمایش حساسیت پوستی (Skin Sensitization Test)

این آزمایش برای شناسایی مواد حساسیت‌زا و آلرژی‌زا در تماس با پوست طراحی شده است. در این آزمایش، محصول یا ماده‌ای که قرار است در دستگاه‌های پزشکی مورد استفاده قرار گیرد، به پوست حیوانات آزمایشگاهی (معمولاً خرگوش‌ها) اعمال می‌شود تا ارزیابی شود که آیا این محصول باعث ایجاد واکنش‌های آلرژیک (مانند قرمزی، التهاب یا کهیر) می‌شود یا خیر.

مراحل اصلی آزمایش حساسیت پوستی:
  1. مرحله اول: ماده یا محصول پزشکی به صورت محدود به پوست حیوانات آزمایشگاهی اعمال می‌شود تا واکنش اولیه (حساسیت حاد) بررسی شود.
  2. مرحله دوم: پس از یک دوره استراحت، محصول یا ماده پزشکی دوباره به پوست حیوان اعمال می‌شود تا واکنش‌های بعدی که مربوط به حساسیت مزمن هستند، مورد ارزیابی قرار گیرد.

روش‌های آزمایش حساسیت پوستی:

  • روش درماتیت آلرژیک (Buehler Test): این روش یکی از رایج‌ترین روش‌ها برای آزمایش حساسیت پوستی است. در این روش، ماده مورد نظر به پوست خرگوش‌ها اعمال می‌شود و سپس واکنش‌های پوستی بررسی می‌شود.
  • روش گورنین (GPMT – Guinea Pig Maximization Test): در این روش، ماده مورد نظر در دو مرحله به پوست حیوانات آزمایشگاهی (معمولاً خوکچه هندی) اعمال می‌شود و سپس واکنش‌های آلرژیک ارزیابی می‌شود.
2. آزمایش حساسیت پوستی به شیوه‌های جایگزین (Non-Animal Testing Methods)

استاندارد ISO 10993-10:2021 همچنین روش‌های جایگزین برای آزمایش حساسیت پوستی ارائه می‌دهد که ممکن است به جای آزمایش‌های حیوانی استفاده شوند. این روش‌ها معمولاً بر اساس مدل‌های سلولی یا سیستم‌های آزمایشگاهی هستند که می‌توانند جایگزین آزمایش‌های حیوانی در تشخیص حساسیت پوستی شوند.


پارامترهایی که در آزمایش‌های حساسیت پوستی مورد بررسی قرار می‌گیرند:
  1. شدت واکنش‌های آلرژیک:
    • شدت و نوع واکنش‌های حساسیتی که ممکن است در اثر تماس با ماده یا محصول پزشکی ایجاد شوند، ارزیابی می‌شود. این واکنش‌ها شامل قرمزی پوست، التهاب، کهیر و سایر نشانه‌های آلرژیک است.
  2. نوع و شدت التهاب:
    • التهاب می‌تواند یک نشانگر کلیدی از حساسیت پوستی باشد. شدت و نوع التهاب (که معمولاً از قرمزی تا تورم و خونریزی متغیر است) باید مورد ارزیابی قرار گیرد.
  3. میزان بروز حساسیت در طولانی‌مدت:
    • به‌ویژه در محصولات پزشکی که برای استفاده طولانی‌مدت طراحی شده‌اند (مانند ایمپلنت‌ها یا دستگاه‌های پزشکی دائمی)، ارزیابی حساسیت مزمن اهمیت زیادی دارد. این شامل بررسی این است که آیا تماس طولانی‌مدت با محصول می‌تواند به حساسیت‌های پوستی مداوم منجر شود.
  4. آزمایشات اولیه و ثانویه:
    • آزمون‌های اولیه بر اساس آزمایشات درماتیت آلرژیک انجام می‌شود، در حالی که آزمایشات ثانویه به بررسی پاسخ‌های طولانی‌مدت و تأثیرات مزمن حساسیت پوستی می‌پردازند.

مزایای استفاده از ISO 10993-10:2021:
  1. ایمنی بیمار:
    • آزمایش‌های حساسیت پوستی به تولیدکنندگان کمک می‌کند تا محصولات ایمن و بی‌خطر برای بیماران تولید کنند. این آزمایش‌ها به شناسایی واکنش‌های حساسیت‌زا و آلرژی‌زا می‌پردازد و به جلوگیری از مشکلات بهداشتی و عوارض جانبی کمک می‌کند.
  2. رعایت مقررات قانونی:
    • در بسیاری از کشورها و بازارهای بین‌المللی، برای تأیید سلامت و ایمنی محصولات پزشکی (به ویژه محصولات با تماس مستقیم با پوست)، رعایت این استاندارد ضروری است. این استاندارد به تولیدکنندگان کمک می‌کند تا مطمئن شوند که محصولاتشان مطابق با مقررات FDA، CE و سایر مراجع قانونی هستند.
  3. جلب اعتماد مصرف‌کننده:
    • تولید محصولاتی که در آزمایشات حساسیت پوستی موفق بوده‌اند، به جلب اعتماد مصرف‌کنندگان کمک می‌کند. بیمارستان‌ها و مراکز درمانی تمایل دارند محصولاتی را انتخاب کنند که دارای گواهینامه‌های ایمنی معتبر هستند.
  4. کاهش هزینه‌های احتمالی:
    • شناسایی حساسیت پوستی قبل از عرضه محصول به بازار می‌تواند از هزینه‌های بازگشت محصولات و مراجعات پزشکی ناشی از عوارض جانبی جلوگیری کند. این امر به شرکت‌ها کمک می‌کند تا هزینه‌های حقوقی و غرامت‌ها را کاهش دهند.
  5. حمایت از نوآوری:
    • با پیروی از استانداردهای معتبر مانند ISO 10993-10، شرکت‌ها می‌توانند نوآوری‌های جدید در محصولات پزشکی را با اطمینان بیشتری به بازار معرفی کنند، چرا که می‌دانند محصولشان از نظر ایمنی آزمایش شده و تایید شده است.

ISO 10993-10:2021 استانداردی است که برای ارزیابی حساسیت پوستی محصولات پزشکی طراحی شده است. این استاندارد شامل آزمایش‌هایی است که هدف آن‌ها شناسایی و ارزیابی واکنش‌های آلرژیک پوستی ناشی از تماس با مواد و محصولات پزشکی است. انجام این آزمایش‌ها به تولیدکنندگان کمک می‌کند تا از ایمنی محصولات خود مطمئن شوند و به‌ویژه در محصولات پزشکی با تماس مستقیم با پوست، از بروز مشکلات بهداشتی و آلرژی‌های ناخواسته جلوگیری کنند.

یک دیدگاه بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای الزامی با * نشان گذاری شده اند