در زمینه ایزو، مدیریت پایدار به معنای مجموعه ای از اصول و چارچوب ها است که به سازمان ها و جوامع کمک میکند تا فعالیت های خود را به گونه ای مدیریت کنند که نیازهای نسل حاضر را بدون به خطر انداختن توانایی نسل های آینده برای رفع نیازهای خود، برآورده سازد.
این امر شامل تعادل بین سه بعد اصلی پایداری است:
- اقتصادی: تضمین رفاه اقتصادی و فرصت های برابر برای همه.
- اجتماعی: ارتقای برابری اجتماعی، عدالت و رفاه.
- محیط زیستی: حفظ محیط زیست و منابع طبیعی برای نسل های آینده.
ایزو چندین استاندارد را برای کمک به سازمان ها در اجرای مدیریت پایدار ارائه می دهد، از جمله:
- ایزو 37101: سیستم مدیریت توسعه پایدار برای جوامع – این استاندارد به جوامع در هر اندازه ای کمک می کند تا یک استراتژی توسعه پایدار را برای بهبود کیفیت زندگی شهروندان خود، در نظر گرفتن نیازهای نسل های آینده و حفظ محیط زیست، تدوین و اجرا کنند.
- ایزو 20121: سیستم مدیریت پایداری رویداد – این استاندارد به سازمان ها در برنامه ریزی، اجرا و بهبود پایداری رویدادها کمک می کند تا اثرات منفی آنها بر محیط زیست، جامعه و اقتصاد را به حداقل برسانند.
- ایزو 14001: سیستم مدیریت زیست محیطی – این استاندارد به سازمان ها در شناسایی، کنترل و کاهش اثرات زیست محیطی فعالیت های خود کمک می کند.
علاوه بر این استانداردها، ایزو راهنمایی ها و منابع دیگری را نیز برای کمک به سازمان ها در درک و اجرای مدیریت پایدار ارائه می دهد.
مزایای مدیریت پایدار:
- کاهش هزینه ها: با استفاده کارآمدتر از منابع و کاهش ضایعات می توان هزینه ها را کاهش داد.
- بهبود شهرت: تعهد به پایداری می تواند به ارتقای شهرت سازمان و جذب مشتریان و سرمایه گذاران جدید کمک کند.
- کاهش خطرات: با مدیریت موثر اثرات زیست محیطی و اجتماعی، می توان خطرات مرتبط با قانون، دعاوی قضایی و اختلالات عملیاتی را کاهش داد.
- نوآوری: تمرکز بر پایداری می تواند منجر به توسعه محصولات و خدمات جدید و نوآورانه شود.
- ایجاد انگیزه برای کارکنان: کارکنان تمایل بیشتری به کار برای سازمان هایی دارند که به پایداری متعهد هستند.
مدیریت پایدار برای سازمان ها و جوامع در هر اندازه ای از اهمیت فزاینده ای برخوردار است. با اتخاذ رویکردی پایدار، می توان به طور همزمان به موفقیت اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی دست یافت.